Santiago de Compostela – Negreira (21 km)
O peregrino terá como punto de partida a Praza do Obradoiro para emprender a súa marcha cara ao ocaso, cara ao fin da terra. De costas á catedral, iniciará a súa marcha pola Rúa dás Hortas, aos pés do Hostal dos Reis Católicos e do Pazo de Raxoi, e proseguirá cara á Carballeira de San Lourenzo. Desde alí descenderá ata A Ponte Sarela, onde cruzará o río e internarase por un estreito carreiro no bosque. Despois de deixar atrás as parroquias santiaguesas de Figueiras e Villestro, alternando tramos de bosque e estrada, chegará ata o Alto do Vento para logo penetrarse no Concello de Ames. A partir da pequena ponte de Augapesada, o peregrino emprenderá un curto pero acusado ascenso que lle levará ata o Alto de Mar de Ovellas, esforzo que se verá seguidamente reconfortado co posterior descenso ata A Ponte Maceira, un pequeno e histórico paraíso a beiras do curso do Río Tambre. Tras cruzar polo súa impoñente e lendaria ponte, construída a finais do século XIV, o camiñante internarase de cheo no verdor e a paz do Concello de Negreira. Só lle restarán catro quilómetros, nos que deixará atrás os pequenos núcleos da Barca, A Chancela e Logrosa, para chegar ata o centro da vila onde lle espera a Capela de San Mauro, o portentoso Pazo do Cotón e un máis que merecido descanso.
No Café Bar Imperial, a escasos metros do trazado do Camiño de Fisterra e do histórico Pazo de Cotón, levamos máis de 30 anos dando a benvida a Negreira a peregrinos chegados desde todas as partes do mundo e esforzámonos cada día en facelos sentirse como na casa. No noso restaurante elaboramos unha cociña próxima, tradicional e honesta con produtos de tempada e proximidade. Dispoñemos de menú do día ou do peregrino e variedade de tapas, racións e bocadillos.
Negreira – Olveiroa (33 km)
Nesta etapa, o peregrino iniciará a súa andaina baixo a almenada sombra do arco do Pazo de Cotón, seguindo o antigo Camiño Real e deixando tras de si a Igrexa de San Mauro e o núcleo urbano de Negreira. Despois de cruzar o leito do Barcala, río que dá nome a esta verde e fértil comarca, terá por diante un longo camiño por contornas puramente rurais e boscosos que se suceden dende a conca do Río Tambre ata a do Xallas. O primeiro desafío da xornada, sen abandonar aínda o termo municipal de Negreira, será o ascenso a Vilaserío. Unha vez alcanzado, o peregrino camiñará ata penetrarse na parroquia de Santa María dás Maroñas, deixando tras de si o Concello de Negreira e penetrándose no de Mazaricos. A partir de aquí só terá que cruzar o solitario e expléndido Monte Aro, dende o que se otea unha fantástica panorámica do Encoro dá Fervenza, para logo atravesar o Río Xallas pola histórica Ponte Olveira e penetrarse no Concello de Dumbría. Pouco despois atopará no horizonte a fascinante aldea de Olveiroa, o lugar perfecto para descansar antes de partir cara ao Finis Terrae, o tan ansiado Km.0, o perfecto e histórico final de todos os camiños que levan a Compostela, o fin da terra do vello mundo coñecido.
Olveiroa – Fisterra (34,9 km)
Ao longo da historia, o peregrino afacía poñer punto e final ao seu camiño no impoñente e lendario Cabo de Fisterra, o Km. 0 do Camiño de Santiago, onde á luz do ocaso queimaba as súas roupas, realizaba ritos de purificación e deixábase admirar pola inmensidade do Atlántico, pola delgada liña dun horizonte onde o sol era devorado polo mar. Hoxe día, coa integración de Muxía no trazado do Camiño, o peregrino terá que decidir nesta etapa que rumbo seguir inicialmente, aínda que camiñar cara a Finisterre, ou pola contra facelo cara a Muxía, pero isto non supón un problema xa que existe un fascinante e moi recomendable itinerario que une ambos os destinos sen a necesidade de regresar a Olveiroa.
Quizá o máis recomendable sexa internarse no camiño clásico cara a Finisterre, e unha vez alí, optar por seguir camiñando cara a Muxía.
Pouco despois de abandoar Olveiroa, o peregrino iniciará un suave ascenso acompañando o sinuoso curso do Río Xallas camiño da aldea de Hospital, onde atopará a bifurcación para seguir cara a Muxía. Seguidamente internarase nun amplo carreiro forestal que o levará ata as ermidas dá Nosa Señora dás Neves e San Pedro Mártir, antes de chegar ao municipio de Cee e divisar no horizonte a monumental silueta do Cabo de Finisterre sobre o Atlántico. Unha vez percorridos os núcleos urbanos de Cee e Corcubión, o peregrino terá que ascender a San Roque para seguidamente iniciar un reconfortante descenso que o conducirá cara aos pequenos núcleos de poboación de Amarela e Estorde. Xa só queda penetrar no pintoresco lugar de Sardiñeiro para internarse de cheo no Concello de Finisterre e volver contemplar o seu lendario penedo no horizonte, desafiando a furia e os continuos azoutes do mar. Ao chegar ao areal de Langosteira, poderá ao fin descalzarse e camiñar pola beira do mar refrescando os seus pés cansos ata o núcleo urbano de Finisterre. Desde alí só restan tres quilómetros para chegar ao Km. 0, ao fin do Camiño, ao último anaco de terra que morre no Atlántico.
Fisterra - Muxía (29 km)
Unha vez chegados ata o Finis Terrae, ata o fin do Camiño de Santiago, o peregrino ten a opción de continuar a súa andaina ata Muxía nun itinerario de dobre sentido no que o aroma e o son do mar están sempre presentes. O primeiro tramo deste Camiño sae do núcleo urbano de Fisterra polo Val de Duyo. Conta a lenda que neste val outrora existía unha importante cidade coñecida como “ Dugium” que foi devorada polo mar, e tal e como se cita no Códice Calixtino, tamén foi o lugar ao que a Raíña Lupa enviou aos discípulos de Santiago para solicitar o enterramento do Apóstolo. Logo de deixar atrás este lendario val, o peregrino chegará ata o lugar de Lires para seguidamente cruzar o Río Castro pola Ponte de Vaosilveiro, inaugurado no ano 2010, e ascender por Morquintián ata a praia de Lourido, posiblemente o tramo máis duro e esgotador da etapa. Desde alí só resta descender polo lugar de Xurarantes ata a Praia de Lourido antes de poñer fin á nosa etapa en Muxía. O Santuario dá Nosa Señora dá Barca e o Mosteiro de San Julián de Moraime son visitas obrigadas para todo aquel visitante ou peregrino que se achegue a este aventado e atlántico confín.